Horrorlabs
Ik had er veel over gehoord en wist van andere urbexers dat het ook iets met geluk te maken zou hebben om hier binnen te geraken. We hadden die week nog een vette locatie gevonden die Willem ook graag wilde zien, dus op een zaterdag op urbex met mijn schatje! Aangekomen in de buurt van Horrorlabs, auto geparkeerd en richting het terrein gelopen. Ik was slecht voorbereid want wist eigenlijk niet hoe de buitenkant eruit zou zien Plots zien we 1m bij ons vandaan aan de rechterkant een grote poort langzaam open zwieren en een auto komt naar buiten van een afgesloten terrein, we kijken elkaar aan en zonder na te denken glippen we achter de auto naar binnen. Yess, we zijn op het terrein, nu maken dat we binnen komen voor iemand ons ziet! Alle appartementen kijken recht op ons uit… Ingang snel gevonden en de volgende ruimte was al de beroemde kelder met alle beesten op sterk water. Ik ben de tijd volledig uit het oog verloren terwijl Willem de rest van het gebouw exploreerde, ik was totaal gefascineerd door alle potten en wat er in zat. Geen idee hoe dicht je bij de drukke winkelstraat zit, tot er iemand met een wandelwagen voorbij het kelderraam loopt en je gewoon haar enkels bijna kunt vastpakken ( o zou dat niet leuk zijn…!!!). Na een paar uur wilden we naar buiten, een bewoner ging het vuilnis wegbrengen en had juist de poort geopend, wij zetten het op een sprintje ( waren inmiddels achter op het terrein ) maar de bestuurder ziet ons aankomen en probeert snel alsnog de poort te sluiten zodat we er niet uitkunnen en de uitgang te blokkeren met haar auto. Als 2 ervaren stuntmannen vliegen we over de neus van de auto en glijden nog precies door de poort die mooi na ons sluit… Ik geloof dat de adrenaline nog uren door mijn lijf heeft gegierd.