Welkom op Cinderella's Lost Worlds.
Wie ben ik?
Ik ben Cindy van Dijk, geboren in 1977, oorspronkelijk afkomstig van NL, maar alweer heel wat jaartjes woonachtig in België (sinds 2002) en dat bevalt super! Ik woon samen met mijn vriend, onze honden; Amerikaanse Bulldog MoonEyes en Chihuahua Lola en onze 3 katten Chevy Lucky13 en Momo.
Begonnen 21 juli 2012 met mijn roze pocketcamera, ik ben meer een explorer dan fotograaf. Maar al snel baalde ik van het feit dat de foto’s van mijn partner in crime toch echt vele malen beter waren dan d, mijne. In december 2012 overgestapt naar mijn Canon Eos 400D en sindsdien meer en meer gepassioneerd door fotografie. Sinds 2014 is daar macrofotografie bij gekomen. En in december 2014 mijn 400D ingeruild voor een 700D.
Okay andere interesses ; Amerikaanse auto's en meetings, rockabilly, motorrijden, tattoos, mijn aquarium, airbrushen, wandelen, een goed leesboek, zumba, dol op de Ardennen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
In het dagelijks leven sta ik voor de klas. Sinds 1998 geef ik les op het VMBO (14-17 jaar) en ik moet zeggen ; voor mij de perfecte doelgroep! I Love It!!!
Al van kinds af aan was ik geïnteresseerd in ruïnes en sprookjesachtige vervallen huisjes en kastelen.
In juli 2012 kwam ik er per toeval achter dat dit een naam had en maakte ik kennis met urbex en was meteen verslaafd!! Sindsdien probeer ik zo vaak mogelijk op pad te gaan.
Begonnen 21 juli 2012 met mijn roze pocketcamera, ik ben meer een explorer dan fotograaf. Maar al snel baalde ik van het feit dat de foto’s van mijn partner in crime toch echt vele malen beter waren dan d, mijne. In december 2012 overgestapt naar mijn Canon Eos 400D en sindsdien meer en meer gepassioneerd door fotografie. Sinds 2014 is daar macrofotografie bij gekomen. En in december 2014 mijn 400D ingeruild voor een 700D.
Okay andere interesses ; Amerikaanse auto's en meetings, rockabilly, motorrijden, tattoos, mijn aquarium, airbrushen, wandelen, een goed leesboek, zumba, dol op de Ardennen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
In het dagelijks leven sta ik voor de klas. Sinds 1998 geef ik les op het VMBO (14-17 jaar) en ik moet zeggen ; voor mij de perfecte doelgroep! I Love It!!!
Al van kinds af aan was ik geïnteresseerd in ruïnes en sprookjesachtige vervallen huisjes en kastelen.
In juli 2012 kwam ik er per toeval achter dat dit een naam had en maakte ik kennis met urbex en was meteen verslaafd!! Sindsdien probeer ik zo vaak mogelijk op pad te gaan.
Urban exploring, (urbex of UE) is het bezoeken en fotograferen van verlaten gebouwen en omgevingen die doorgaans voor het publiek niet opengesteld zijn. Het betreden van verlaten gebouwen behoort tot de meest voorkomende vorm van urban exploring. Verlaten gebouwen worden vooral vanwege hun architectuur of uit historische interesse bezocht.
Ook verlaten domeinen zijn een doel voor sommige explorers. Deze terreinen kunnen gaan van verlaten militaire oefenterreinen tot vliegvelden of vakantiedorpen.
De gouden regel bij urbex is Leave nothing but footprints, take nothing but pictures.
Is dit legaal? Nee, maar wij proberen geen wetten te overtreden behalve dan het zich begeven op terreinen waar zij geen wettige toegang toe hebben. De meeste explorers zijn er slechts op uit om foto's en/of video's te maken van oude gebouwen, zowel van binnen als buiten. Het probleem is dat explorers per definitie nieuwsgierig zijn naar niet algemeen bekende plekken en zich daarmee vaak op verboden terrein begeven; plekken die ook bezocht worden door mensen met andere bedoelingen zoals graffiti-spuiters en krakers, of vandalen en koperdieven.
Urban explorers werken meestal in kleine groepen omdat urban exploring gevaarlijk of risicovol kan zijn. Bij het betreden van de, vaak bouwvallige, verlaten gebouwen bestaat het risico door vloeren of trappen te zakken, of om gevaarlijke stoffen als gassen en chemicaliën aan te treffen, of losliggende elektrische bedrading. Sommige locaties worden bewaakt en waakhonden en/of toezichthouders kunnen het de explorer lastig maken. Onbedoelde insluiting is ook een risico wanneer een deur in het slot zou vallen waarvan de deurkruk ontbreekt. Verder is het natuurlijk ook een stuk gezelliger om niet alleen te gaan!
© Alle foto’s en teksten op deze website zijn eigendom van Cinderella's Lost Worlds. Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de fotograaf.
Ook verlaten domeinen zijn een doel voor sommige explorers. Deze terreinen kunnen gaan van verlaten militaire oefenterreinen tot vliegvelden of vakantiedorpen.
De gouden regel bij urbex is Leave nothing but footprints, take nothing but pictures.
Is dit legaal? Nee, maar wij proberen geen wetten te overtreden behalve dan het zich begeven op terreinen waar zij geen wettige toegang toe hebben. De meeste explorers zijn er slechts op uit om foto's en/of video's te maken van oude gebouwen, zowel van binnen als buiten. Het probleem is dat explorers per definitie nieuwsgierig zijn naar niet algemeen bekende plekken en zich daarmee vaak op verboden terrein begeven; plekken die ook bezocht worden door mensen met andere bedoelingen zoals graffiti-spuiters en krakers, of vandalen en koperdieven.
Urban explorers werken meestal in kleine groepen omdat urban exploring gevaarlijk of risicovol kan zijn. Bij het betreden van de, vaak bouwvallige, verlaten gebouwen bestaat het risico door vloeren of trappen te zakken, of om gevaarlijke stoffen als gassen en chemicaliën aan te treffen, of losliggende elektrische bedrading. Sommige locaties worden bewaakt en waakhonden en/of toezichthouders kunnen het de explorer lastig maken. Onbedoelde insluiting is ook een risico wanneer een deur in het slot zou vallen waarvan de deurkruk ontbreekt. Verder is het natuurlijk ook een stuk gezelliger om niet alleen te gaan!
© Alle foto’s en teksten op deze website zijn eigendom van Cinderella's Lost Worlds. Deze mogen NIET worden verveelvoudigd, gekopieerd, gepubliceerd, opgeslagen, aangepast of gebruikt in welke vorm dan ook, online of offline, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de fotograaf.