St. Anna
Na het vinden van deze locatie, wilde ik hier snel naar toe! Collega en fotograaf Bart wilde graag eens met mij mee op urbex, dus samen naar St. Anna. Binnen komen was even lastig, maar na een korte zoektocht toch gelukt. Ik denk dat we al gauw een aantal uren kwijt waren toen het donker begon te worden. Op zoek naar onze ingang, maar wat lijken al die kloostergangen altijd op elkaar zeg! Door de vele kapotte ramen kraakt en piept het hele gebouw, slaan deuren dicht terwijl je erbij staat, klapperen ramen, Bart en ik zijn regelmatig geschrokken van onszelf haha. Na bijna een half uur zoeken hadden we de uitgang gevonden. Pas bij thuiskomst kwam ik erachter dat het geen nonnenkamertjes waren, maar dat hier kinderen met een geestelijke handicap opgevangen en verzorgd werden... maakt de kamertjes meteen 10x triester...